Η αισθητή μείωση της δραστηριότητας ενός κατοικίδιου ζώου είναι συχνά μια εύλογη ανησυχία για τους ιδιοκτήτες.
Η κατανόηση της διαφοράς μεταξύ προσωρινής κόπωσης και πραγματικής κατάθλιψης βοηθά στην παροχή έγκαιρης βοήθειας, αναφέρει το .
Η κατάθλιψη στους σκύλους εκδηλώνεται μέσω επίμονων αλλαγών στη συνήθη συμπεριφορά και τις καθημερινές τελετουργίες τους. Τα σημάδια αυτά μπορεί να συσσωρεύονται σταδιακά, γι’ αυτό είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τη γενική κατάσταση του ζώου.
Φωτογραφία:
Ένα από τα βασικά σημάδια είναι η απώλεια ενδιαφέροντος για βόλτες, παιχνίδια και αγαπημένες λιχουδιές. Το κατοικίδιο ζώο μπορεί να βρίσκεται στην ίδια θέση για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κοιτάζοντας τον τοίχο και δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειες να το απασχολήσουν.
Η όρεξη του ζώου υπόκειται επίσης σε σημαντικές αλλαγές – από την πλήρη άρνηση της τροφής έως την απότομη μείωση των συνηθισμένων μερίδων. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να υπάρξει είτε απώλεια βάρους είτε αύξηση βάρους λόγω της χαμηλής κινητικότητας.
Οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις υφίστανται σοβαρή μεταμόρφωση – ορισμένα σκυλιά αρχίζουν να αποφεύγουν την επαφή με την αφή και να κρύβονται σε απομονωμένα μέρη. Άλλοι, αντίθετα, παρουσιάζουν αυξημένη εμμονή και συνεχή απαίτηση για προσοχή.
Οι διαταραχές του ύπνου αποτελούν ένα άλλο σημαντικό διαγνωστικό κριτήριο – ένα κατοικίδιο μπορεί να κοιμάται όλη την ημέρα αλλά να παρουσιάζει ανησυχία κατά τις νυχτερινές ώρες. Η αϋπνία ή ο διακοπτόμενος, ρηχός ύπνος επιδεινώνει τη συνολική αγχώδη κατάσταση.
Τα αίτια αυτής της κατάστασης ποικίλλουν και κυμαίνονται από την αλλαγή κατοικίας έως την απώλεια ενός μέλους της οικογένειας ή άλλου κατοικίδιου ζώου. Ακόμη και λιγότερο σημαντικά ανθρώπινα γεγονότα, όπως οι ανακαινίσεις ή η αλλαγή στο πρόγραμμα εργασίας του ιδιοκτήτη, μπορεί να αποτελέσουν ισχυρό στρεσογόνο παράγοντα.
Η έλλειψη έγκαιρης βοήθειας μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση των προβλημάτων συμπεριφοράς και στην ανάπτυξη συννοσηροτήτων. Η παρατεταμένη μελαγχολία αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, αφήνοντας το κατοικίδιο ευάλωτο σε διάφορες λοιμώξεις.
Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα είναι η επίσκεψη σε κτηνίατρο για να αποκλειστεί η ιατρική αιτία αυτής της κατάστασης. Πολλές ασθένειες, όπως η αρθρίτιδα ή τα προβλήματα του θυρεοειδούς, έχουν συμπτώματα παρόμοια με τις ψυχολογικές διαταραχές.
Αφού συμβουλευτείτε έναν ειδικό, θα πρέπει να παρέχετε στο σκύλο σας μια σταθερή ρουτίνα που περιλαμβάνει τακτικό τάισμα και σύντομες αλλά συχνές βόλτες. Η προβλεψιμότητα των γεγονότων δίνει στο κατοικίδιο μια αίσθηση ασφάλειας και μειώνει τα συνολικά επίπεδα άγχους.
Αυξήστε τις θετικές αλληλεπιδράσεις μέσω του ήρεμου παιχνιδιού, της εκμάθησης νέων κόλπων και του κοινού ελεύθερου χρόνου χωρίς αδικαιολόγητη πίεση. Η διαδικασία εκμάθησης δεν διεγείρει μόνο την πνευματική εγρήγορση, αλλά ενισχύει και τον συναισθηματικό δεσμό μεταξύ σας.
Σε δύσκολες περιπτώσεις, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει φαρμακολογική υποστήριξη ή συνεργασία με ζωοψυχολόγο. Να θυμάστε ότι η υπομονή και η αγάπη σας είναι τα κύρια φάρμακα στο δρόμο για την αποκατάσταση της συναισθηματικής υγείας του φίλου σας.
Διαβάστε επίσης
- Πώς η συμπεριφορά του γατάκι επηρεάζει μια ενήλικη γάτα: το μυστικό του “βήματος του γάλακτος”
- Όταν ένα κουτάβι γίνεται ενήλικας: τα ακριβή σημάδια ετοιμότητας για αλλαγή διατροφής
