Πολλοί άνθρωποι έχουν παρατηρήσει ότι οι πληροφορίες που μαθαίνονται με το περπάτημα ή άλλη ελαφριά σωματική δραστηριότητα απομνημονεύονται πολύ καλύτερα.
Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται άμεσα με τη λειτουργία της κινητικής μνήμης και την ενεργοποίηση του εγκεφάλου μέσω της κίνησης, αναφέρει ανταποκριτής του .
Η μνήμη μας δεν είναι ένα ενιαίο σύστημα, αλλά αποτελείται από διάφορα διασυνδεδεμένα τμήματα που είναι υπεύθυνα για διαφορετικούς τύπους πληροφοριών. Η κινητική μνήμη, η οποία συνδέεται στενά με την κινητική δραστηριότητα, εδραιώνει τη γνώση μέσω της μυϊκής προσπάθειας και του χωρικού προσανατολισμού.
Φωτογραφία: Pixabay
Από εξελικτική άποψη, ο μηχανισμός αυτός είναι απόλυτα λογικός, διότι ήταν ζωτικής σημασίας για τους προγόνους μας να απομνημονεύουν τις διαδρομές, τη θέση των πηγών τροφής και τα σημάδια κινδύνου εν κινήσει. Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν κληρονομήσει αυτές τις νευρικές συνδέσεις, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για τη μάθηση.
Η νευροβική, ή ολιστική άσκηση του εγκεφάλου, βασίζεται στη δημιουργία νέων συσχετίσεων με τη σύνδεση διαφορετικών αισθήσεων και κινητικής δραστηριότητας. Όταν κινούμαστε, ο εγκέφαλός μας πρέπει να επεξεργαστεί όχι μόνο αφηρημένες πληροφορίες αλλά και αισθητηριακά σήματα από το σώμα, γεγονός που δημιουργεί ισχυρότερες νευρωνικές συνδέσεις.
Ο ιππόκαμπος, η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τον σχηματισμό μακροπρόθεσμων αναμνήσεων, παίζει βασικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Η σωματική δραστηριότητα βελτιώνει την αιμάτωσή του και διεγείρει την παραγωγή του εγκεφαλικού νευροτροφικού παράγοντα, μιας πρωτεΐνης που διατηρεί τους νευρώνες βιώσιμους.
Κατά την παραδοσιακή καθιστική μάθηση, ο εγκέφαλος μπαίνει συχνά σε κατάσταση αυτόματης επεξεργασίας πληροφοριών, γεγονός που μειώνει την αποτελεσματικότητα της απομνημόνευσης. Η κίνηση, από την άλλη πλευρά, διατηρεί μια κατάσταση ήπιου στρες και αυξημένης προσοχής, καθιστώντας τη διαδικασία κωδικοποίησης των δεδομένων πιο συνειδητή.
Η αγνόηση των δυνατοτήτων της κινητικής μνήμης έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων του εγκεφάλου μας για μάθηση. Αυτό μεταφράζεται στο ότι χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να απομνημονεύσουμε και χάνουμε γρήγορα τις πληροφορίες μετά τη χρήση τους.
Ένας απλός τρόπος για να ενεργοποιήσετε την κινητική μνήμη είναι να περπατάτε χαλαρά ενώ ακούτε ηχητικές διαλέξεις ή podcasts για ένα θέμα. Οι ρυθμικές κινήσεις βοηθούν στο συγχρονισμό των νευρικών ερεθισμάτων και βελτιώνουν τη συγκέντρωση στο υλικό.Μια ακόμη πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι η καταγραφή βασικών θέσεων ή τύπων σε ένα μεγάλο φύλλο χαρτιού που είναι στερεωμένο στον τοίχο, το οποίο ενεργοποιεί τις κινήσεις του σώματος και των χεριών. Αυτή η προσέγγιση συνδυάζει την οπτική αντίληψη με την κιναισθητική αντίληψη, διπλασιάζοντας τη δύναμη της απομνημόνευσης.
Για να μάθετε ξένες λέξεις, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την τεχνική της συσχέτισης ορισμένων χειρονομιών ή κινήσεων μέσα στο δωμάτιο. Κάθε νέα λέξη συνδέεται με ένα συγκεκριμένο σημείο στο χώρο ή μια συγκεκριμένη κίνηση του χεριού, δημιουργώντας μια ισχυρή μνημονική υποστήριξη.
Η τακτική χρήση αυτών των τεχνικών δεν θα βελτιώσει μόνο τα άμεσα μαθησιακά αποτελέσματα, αλλά θα προωθήσει και τη μακροπρόθεσμη γνωστική ανάπτυξη. Η νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου αυξάνεται, ανοίγοντας τη δυνατότητα για ταχύτερη και καλύτερη εκμάθηση σύνθετων γνώσεων στο μέλλον.
Έτσι, η ενσωμάτωση της κίνησης στη μαθησιακή διαδικασία δεν είναι απλώς ένα χρήσιμο λευκό χαρτί, αλλά μια επιστημονικά αποδεδειγμένη στρατηγική για την ενίσχυση της απόδοσης της μνήμης. Αξιοποιώντας τους φυσικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου, μπορούμε να σημειώσουμε σημαντική πρόοδο στην αυτοεκπαίδευση χωρίς πρόσθετη επένδυση χρόνου.
Διαβάστε επίσης
- Τι σηματοδοτεί πραγματικά το deja vu: απόψεις ψυχολόγων και νευρολόγων
- Γιατί φοβόμαστε την επιτυχία: οι βασικές αιτίες του αυτοπεριορισμού και πώς να τις παρακάμψετε
