Οι άνθρωποι αναβάλλουν τακτικά εργασίες που αντικειμενικά θεωρούν ευχάριστες ή χρήσιμες για τους ίδιους.
Η συμπεριφορά αυτή φαίνεται παράλογη και προκαλεί αισθήματα ενοχής και σύγχυσης, αναφέρει το .
Οι ψυχολόγοι ονομάζουν αυτό το φαινόμενο “αναβλητικότητα απόλαυσης”, το οποίο έχει τις ρίζες του σε βαθιές ψυχικές διεργασίες. Διαμορφώνεται όχι ως μεμονωμένη ενέργεια, αλλά ως ένα σταθερό νευρολογικό μοτίβο που συνδέεται με το σύστημα ανταμοιβής.
Φωτογραφία: Pixabay
Ο βασικός μηχανισμός είναι ότι ο εγκέφαλος αρχίζει να συνδέει την ίδια τη διαδικασία της προετοιμασίας για μια εργασία με την αρνητικότητα ή την υπερβολική προσπάθεια. Η αμυγδαλή, η οποία είναι υπεύθυνη για την αντίδραση στις απειλές, ενεργοποιείται πιο έντονα από ό,τι το σύστημα πρόβλεψης ανταμοιβής.
Συχνά η αιτία δεν είναι η ίδια η υπόθεση, αλλά η υποκείμενη συναισθηματική δυσφορία ή ο φόβος που τη συνοδεύει. Αυτός μπορεί να είναι ο φόβος ότι δεν θα τα καταφέρετε τέλεια ή μια υποσυνείδητη πεποίθηση ότι δεν αξίζετε την ανταμοιβή αμέσως.
Η τελειομανία παίζει ιδιαίτερα καταστροφικό ρόλο στην αναβολή ευχάριστων εργασιών. Η επιδίωξη ενός άψογου αποτελέσματος δημιουργεί έναν παραλυτικό φόβο να κάνετε το πρώτο βήμα.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η συμπεριφορά εδραιώνεται ως αρνητικό μοτίβο που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ως ασφαλή στρατηγική. Η βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από την αποφυγή της εργασίας γίνεται μια ισχυρή θετική ενίσχυση.
Η αδράνεια οδηγεί σε συσσώρευση ανεκτέλεστων καθηκόντων, γεγονός που δημιουργεί χρόνιο στρες και δυσαρέσκεια. Το άτομο στερεί από τον εαυτό του όχι μόνο το αποτέλεσμα, αλλά και τα θετικά συναισθήματα της ίδιας της διαδικασίας.
Για να ξεκινήσει ο αγώνας με την αναβλητικότητα θα πρέπει να γίνει με την ανάλυση των πραγματικών αιτιών του φόβου για μια συγκεκριμένη εργασία. Είναι απαραίτητο να απαντήσετε ειλικρινά στον εαυτό σας τι ακριβώς προκαλεί την εσωτερική αντίσταση.
Μια αποτελεσματική μέθοδος είναι η τεχνική του “κανόνα των πέντε λεπτών”, όταν συμφωνείτε με τον εαυτό σας να κάνετε κάτι για λίγα μόνο λεπτά. Αυτή η προσέγγιση απομακρύνει το ψυχολογικό εμπόδιο και βοηθά στην έναρξη της διαδικασίας.
Τα μεγάλα και ευχάριστα έργα πρέπει να αναλύονται σε όσο το δυνατόν μικρότερα και απλούστερα βήματα. Κάθε ολοκληρωμένο μικρο-βήμα θα δώσει μια μικρή δόση ντοπαμίνης, σχηματίζοντας μια θετική ενίσχυση.
Σημαντικό συνειδητά μετατοπίζουν το επίκεντρο της προσοχής από το μακρινό αποτέλεσμα στην ευχαρίστηση της ίδιας της δραστηριότητας. Η συνειδητή βύθιση στην παρούσα στιγμή μειώνει το άγχος και κάνει την εργασία πιο ελκυστική.
Η τακτική εξάσκηση της ενσυνειδητότητας και της αυτοεκτίμησης για τις μικρές νίκες επανασυνδέει σταδιακά τις νευρικές συνδέσεις. Με την πάροδο του χρόνου, ο εγκέφαλος αρχίζει να συνδέει την έναρξη μιας δραστηριότητας με άμεση ανταμοιβή και όχι με απειλή.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί ο εγκέφαλος κολλάει σε αποτυχημένους διαλόγους: Πώς να σταματήσετε την ατελείωτη κύλιση των συνομιλιών
- Γιατί ψάχνουμε εκ των προτέρων για δικαιολογίες: Πώς ένας ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας μας εμποδίζει να μεγαλώσουμε
