Η αναβλητικότητα μοιάζει με απλή τεμπελιά, αλλά οι ρίζες της πηγαίνουν βαθιά στη λειτουργία του ψυχισμού μας.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος προσπαθεί να μας προστατεύσει από δυνητικά δυσάρεστες εμπειρίες, σύμφωνα με έναν ανταποκριτή του .
Ένα από τα κύρια κρυφά οφέλη είναι η προσωρινή ανακούφιση από το άγχος που συνδέεται με την έναρξη μιας δύσκολης εργασίας. Ο εγκέφαλος παίρνει άμεση ανακούφιση επιλέγοντας μια ευκολότερη δραστηριότητα αντί για μια αγχωτική.
Φωτογραφία: Pixabay
Ο φόβος της αποτυχίας λειτουργεί συχνά ως ασυνείδητο έναυσμα για την αναβολή των πραγμάτων. Μέχρι να ξεκινήσει η εργασία, αποφεύγουμε τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας ατέλειες και την κριτική μας.
Η τελειομανία συνδέεται στενά με την αναβλητικότητα, δημιουργώντας έναν παραλυτικό φόβο ότι δεν θα κάνουμε κάτι αρκετά τέλεια. Τα υψηλά εσωτερικά πρότυπα μετατρέπουν κάθε προσπάθεια σε ένα ακατόρθωτο βάρος.
Η έλλειψη σαφήνειας στους στόχους ή τα σχέδια τροφοδοτεί επίσης την επιθυμία αναβολής της δράσης. Είναι ευκολότερο για τον εγκέφαλο να εγκαταλείψει ένα έργο που φαίνεται πολύ ασαφές ή συντριπτικό.
Η συναισθηματική ρύθμιση παίζει βασικό ρόλο, καθώς η αναβλητικότητα προσφέρει έναν γρήγορο, αν και καταστροφικό, τρόπο αντιμετώπισης της πλήξης ή της απογοήτευσης. Επιλέγουμε ενέργειες που προσφέρουν άμεσες ανταμοιβές.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτό διαμορφώνει μια σταθερή νευρική σύνδεση όπου η αναβλητικότητα γίνεται μια αυτόματη αντίδραση στο στρες. Ο εγκέφαλος διαιωνίζει αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς ως έναν αποτελεσματικό, αν και βραχυπρόθεσμο, τρόπο ρύθμισης της κατάστασης.
Η παρατεταμένη αναβλητικότητα οδηγεί σε συσσώρευση άγχους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ενοχής και αυτοκατηγορίας. Υπονομεύει σοβαρά την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση.Για να σπάσετε αυτόν τον κύκλο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τα κρυφά οφέλη που σας προσφέρει σήμερα η αναβλητικότητα. Η ειλικρινής απάντηση σε αυτή την ερώτηση βοηθά στην αντιμετώπιση της βαθύτερης αιτίας και όχι στην καταπολέμηση του αποτελέσματος.
Διαχωρίστε τις μεγάλες εργασίες σε ελάχιστα βήματα, η ολοκλήρωση των οποίων φαίνεται σχεδόν ανεπαίσθητη. Αυτή η προσέγγιση μειώνει την ψυχολογική αντίσταση και βοηθά να ξεγελάσετε τον εγκέφαλο ώστε να εστιάσει στη διαδικασία και όχι στο αποτέλεσμα.
Χρησιμοποιήστε την τεχνική του “κανόνα των πέντε λεπτών”, συμφωνώντας με τον εαυτό σας να εργαστείτε σε μια εργασία για λίγα μόνο λεπτά. Συχνά μόλις ξεκινήσουμε, διαπιστώνουμε ότι η αδράνεια της αναβλητικότητας μειώνεται και γίνεται ευκολότερο να συνεχίσουμε τη δράση.
Ο σχηματισμός νέων νευρωνικών συνδέσεων απαιτεί χρόνο και συνέπεια, γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξασκείτε τακτικά μια νέα προσέγγιση. Με την πάροδο του χρόνου, ο εγκέφαλος θα μάθει να αντλεί ικανοποίηση από την ίδια τη διαδικασία της δραστηριότητας, αντί να την αποφεύγει.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί δεν μπορείτε να επιλέξετε με άδειο στομάχι: Πώς η πείνα μας κάνει να συμβιβαζόμαστε με τις χειρότερες επιλογές
- Γιατί δυσκολευόμαστε να κοιτάξουμε αλλού από μια διαφωνία: οι ψυχολογικοί μηχανισμοί του να παρακολουθείς από το περιθώριο
