Το φθινοπωρινό κλάδεμα των σμέουρων είναι μια κρίσιμη αγρονομική πρακτική για την υγεία του θάμνου και τη μελλοντική συγκομιδή.
Χωρίς το κατάλληλο σχήμα, οι φυτείες γρήγορα αγριεύουν, τα μούρα γίνονται ρηχά και τα φυτά γίνονται ευάλωτα σε ασθένειες, αναφέρει το .
Η βασική αρχή της επιτυχίας έγκειται στην κατανόηση των διαφορών μεταξύ των συνηθισμένων (καλοκαιρινών) και των σμέουρων remontant. Οι ποικιλίες αυτές έχουν έναν εντελώς διαφορετικό καρποφόρο κύκλο, ο οποίος υπαγορεύει τις ιδιαιτερότητες του φθινοπωρινού κλαδέματός τους.
Φωτογραφία:
Τα καλοκαιρινά σμέουρα σχηματίζουν μούρα σε βλαστούς του δεύτερου έτους, οι οποίοι μετά τη συγκομιδή ολοκληρώνουν τον κύκλο ζωής τους. Αυτοί οι καρποφόροι διετείς βλαστοί είναι που πρέπει να αφαιρεθούν από τη ρίζα το φθινόπωρο.
Οι ετήσιοι βλαστοί του τρέχοντος έτους στα θερινά σμέουρα πρέπει να φυλάσσονται, καθώς θα δώσουν συγκομιδή την επόμενη περίοδο. Το φθινόπωρο κονταίνουν ελαφρά μόνο κατά 10-20 εκατοστά για καλύτερη ωρίμανση και αφαιρούνται οι άγουρες κορυφές.
Τα ανθεκτικά σμέουρα είναι ικανά να καρποφορήσουν τόσο στους βλαστούς του τρέχοντος έτους όσο και στους περσινούς, γεγονός που δίνει στον κηπουρό τη δυνατότητα επιλογής στρατηγικής κλαδέματος. Συνιστάται το πλήρες φθινοπωρινό κλάδεμα όλων των βλαστών στο μηδέν για μια μοναδική αλλά άφθονη φθινοπωρινή συγκομιδή.
Εάν αφήσετε τους βλαστούς των σμέουρων remontant για τη δεύτερη χρονιά, θα έχετε δύο συγκομιδές ανά εποχή, αλλά κάθε μία από αυτές θα είναι λιγότερο πλούσια. Η προσέγγιση αυτή δικαιολογείται στις νότιες περιοχές με μεγάλη θερμή περίοδο.
Η παράλειψη του φθινοπωρινού κλαδέματος οδηγεί σε πύκνωση των σμέουρων, δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή των παρασίτων και την εξάπλωση των μυκητολογικών μολύνσεων. Οι υπερτροφικοί θάμνοι αερίζονται ανεπαρκώς και δέχονται ανεπαρκή ηλιακή ακτινοβολία.
Επιπλέον, οι αφύλακτες φυτεύσεις σμέουρων εξαπλώνονται ενεργά στην περιοχή λόγω της επιθετικής ανάπτυξης των ριζικών βλαστών. Το έγκαιρο κλάδεμα συμβάλλει στον έλεγχο της εξάπλωσης των θάμνων και στη διατήρηση του παρτεριού σε τάξη.
Ο βέλτιστος χρόνος για το φθινοπωρινό κλάδεμα έρχεται μετά το τέλος της πτώσης των φύλλων και το τέλος της κίνησης των χυμών, αλλά πριν από την άφιξη των σταθερών παγετώνων. Στις περισσότερες περιοχές της Ρωσίας, η περίοδος αυτή εμπίπτει στα τέλη Σεπτεμβρίου ή τον Οκτώβριο.
Για την εργασία χρειάζεστε μόνο ένα ποιοτικό αιχμηρό ψαλίδι κλαδέματος για να κάνετε καθαρές τομές χωρίς να διασπάσετε τους βλαστούς. Οι παχείς παλιοί βλαστοί μπορούν να αφαιρεθούν με ένα κλαδευτήρι και όλες οι τομές θα πρέπει να επεξεργαστούν με βερνίκι κήπου.
Αφού ολοκληρωθεί το κλάδεμα, όλα τα φυτικά υπολείμματα, συμπεριλαμβανομένων των κομμένων βλαστών και των πεσμένων φύλλων, θα πρέπει να συλλέγονται προσεκτικά και να καίγονται. Αυτό θα αποτρέψει τη διαχείμαση παθογόνων ασθενειών και προνυμφών παρασίτων στο βατόμουρο.
Το σωστά διεξαγόμενο φθινοπωρινό κλάδεμα όχι μόνο εγγυάται υψηλή απόδοση για την επόμενη χρονιά, αλλά και απλοποιεί σημαντικά τη φροντίδα των σμέουρων. Οι υγιείς, καλά αραιωμένοι θάμνοι είναι ευκολότερο να καλυφθούν για το χειμώνα, να δεθούν την άνοιξη και να αντιμετωπιστούν κατά των ασθενειών.
Διαβάστε επίσης
- Τι συμβαίνει αν φυτέψετε σκόρδο δίπλα σε τριαντάφυλλα: Η άμυνα της φύσης κατά των μυκητολογικών ασθενειών
- Γιατί οι ορτανσίες δεν πρέπει να κλαδεύονται το φθινόπωρο: το κυριότερο λάθος του κηπουρού, που στερεί τα άνθη για ένα χρόνο μπροστά
