Συχνά δεν παρατηρούμε πώς το καθημερινό τελετουργικό του να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη διαμορφώνει τη διάθεση και την αίσθηση του εαυτού μας.
Αυτό το πείραμα έχει σχεδιαστεί για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της εξωτερικής αξιολόγησης και να στραφούμε προς τα μέσα στον εαυτό μας, αναφέρει το .
Τα πρώτα εικοσιτετράωρα χωρίς προβληματισμό προκαλούν ένα παράξενο αίσθημα απελευθέρωσης από τη συνήθη υποχρέωση να εξετάζουμε τον εαυτό μας. Η παρόρμηση να φτιάξετε τα μαλλιά σας ή να ελέγξετε πώς σας ταιριάζουν τα ρούχα σας εξαφανίζεται, γεγονός που δημιουργεί ένα άγνωστο κενό.
Φωτογραφία:
Μέχρι την τρίτη ημέρα, ο εγκέφαλός σας αρχίζει να αντισταθμίζει την έλλειψη οπτικών πληροφοριών οξύνοντας τις άλλες αισθήσεις σας. Αρχίζετε να εστιάζετε περισσότερο στα εσωτερικά συναισθήματα άνεσης και ευκολίας παρά στην υποθετική εμφάνιση.
Σταδιακά, το άγχος που προκαλείται από τη μη γνώση της εμφάνισής σας αντικαθίσταται από την περιέργεια και ένα νέο επίπεδο επίγνωσης του σώματος. Αρχίζετε να αισθάνεστε το σώμα σας μέσω της κίνησης και των απτικών αισθήσεων, παρά μέσω μιας οπτικής εικόνας.
Αυτή η διαδικασία αποκαλύπτει πόσο μεγάλο μέρος της αυτοεικόνας μας συνδέεται με φευγαλέες και συχνά διαστρεβλωμένες οπτικές εντυπώσεις. Διαχωρίζετε τον εαυτό σας από την αντανάκλασή του, κάτι που μπορεί να είναι μια πραγματικά θεραπευτική εμπειρία.
Χωρίς συνεχή οπτική επιθεώρηση, η αυτοκριτική και η τελειομανία μειώνονται. Απλώς ζείτε αντί να αξιολογείτε και να προσαρμόζετε συνεχώς την αντανάκλασή σας σε πραγματικό χρόνο.
Το πείραμα αποκαλύπτει τον μηχανισμό με τον οποίο κοιτάμε στον καθρέφτη για επιβεβαίωση της αξίας μας και της κοινωνικής μας αποδοχής. Χωρίς αυτό το εργαλείο, αναγκάζεστε να αναζητήσετε την επιβεβαίωση της αξίας σας σε άλλες, βαθύτερες πτυχές της προσωπικότητάς σας.
Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, αναδύεται μια νέα, πιο ολιστική και λιγότερο κατακερματισμένη αίσθηση του εαυτού σας. Συνειδητοποιείτε ότι η ταυτότητά σας δεν είναι απλώς μια εικόνα, αλλά μια συλλογή από σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις και σωματικές αισθήσεις.
Η επιστροφή στον καθρέφτη μετά από ένα διάλειμμα μπορεί να είναι σοκαριστική, αλλά σας επιτρέπει να κοιτάξετε το είδωλό σας με ένα φρέσκο, λιγότερο κολλημένο μάτι. Παρατηρείτε τη συνολική εικόνα ενός ατόμου και όχι μεμονωμένα ελαττώματα.
Αυτή η εμπειρία διδάσκει τη συνειδητή κατανάλωση των οπτικών πληροφοριών για τον εαυτό σας, αντί της πλήρους απόρριψης. Πρόκειται για το να γίνει η σχέση με τον καθρέφτη πιο υγιής και πιο ελεγχόμενη.
Η πρακτική της προσωρινής αποφυγής των καθρεφτών μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την οικοδόμηση της αυτοεκτίμησης και τη μείωση του άγχους. Βοηθά να μετατοπιστεί η εστίαση από την εμφάνιση στις εσωτερικές ιδιότητες και τα συναισθήματα, δίνοντας μια νέα αίσθηση ελευθερίας.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί ο εγκέφαλος προσκολλάται στο κακό: Πώς η εξέλιξη μας έμαθε να θυμόμαστε την αποτυχία
- Πώς να σταματήσετε να παραπονιέστε για τα πάντα: Πρακτική ενσυνειδητότητας για αρχάριους
