Η σήψη των αχλαδιών απευθείας στα κλαδιά είναι σημάδι μιας επικίνδυνης μυκητολογικής ασθένειας.
Το πρόβλημα αυτό μπορεί να καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της καλλιέργειας απευθείας στον κήπο, αναφέρει ανταποκριτής του .
Ο αιτιολογικός παράγοντας της ασθένειας είναι ένας μύκητας που διεισδύει στον καρπό με την παραμικρή ζημιά στο δέρμα. Ο δροσερός και βροχερός καιρός, χαρακτηριστικός για το τέλος του καλοκαιριού και τις αρχές του φθινοπώρου, συμβάλλει στην ενεργό εξάπλωση της μόλυνσης.
Φωτογραφία:
Ο μύκητας διαχειμάζει σε μουμιοποιημένους καρπούς που παραμένουν στα κλαδιά και σε φυτικά υπολείμματα κάτω από το δέντρο. Με την άφιξη της άνοιξης, τα σπόρια μεταδίδονται με τον άνεμο και τα έντομα, μολύνοντας νέες ωοθήκες.
Χωρίς έγκαιρα μέτρα καταπολέμησης, η ασθένεια καλύπτει γρήγορα ολόκληρο τον οπωρώνα και μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες οπωροφόρες καλλιέργειες. Οι απώλειες στην απόδοση σε παραμελημένες περιπτώσεις μπορεί να φθάσουν έως και το ογδόντα τοις εκατό.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να συλλέξετε και να καταστρέψετε όλους τους άρρωστους καρπούς τόσο πάνω όσο και κάτω από το δέντρο. Η καύση των άρρωστων αχλαδιών είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποτραπεί η περαιτέρω εξάπλωση των σπορίων.
Είναι σημαντικό να απολυμάνετε τα άρρωστα και ξηρά κλαδιά που μπορεί να αποτελέσουν πηγή μόλυνσης. Όλα τα κοψίματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με βερνίκι κηπουρικής ή με ειδική πάστα για προστασία.
Μετά τη συγκομιδή, συνιστάται η επεξεργασία του δέντρου και του κύκλου του κορμού με διάλυμα θειικού χαλκού ή υγρό Bordeaux. Η διαδικασία αυτή θα σκοτώσει τα εναπομείναντα σπόρια του μύκητα και θα προστατεύσει το δέντρο για την επόμενη περίοδο.
Για την πρόληψη της ασθένειας είναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται ο καλός αερισμός της κόμης μέσω τακτικού κλαδέματος διαμόρφωσης. Η ελεύθερη κυκλοφορία του αέρα στεγνώνει γρήγορα το φύλλωμα και τους καρπούς μετά από βροχή, στερώντας από τον μύκητα τις ευνοϊκές συνθήκες.
Θα πρέπει να καταπολεμούνται οι εντομολογικοί εχθροί, όπως ο σκώρος των φρούτων και ο αγκαθωτός, που καταστρέφουν τη φλούδα των καρπών. Η εγκατάσταση ζωνών παγίδων και φερομονικών παγίδων θα μειώσει σημαντικά τους πληθυσμούς των παρασίτων.
Η επιλογή ποικιλιών αχλαδιάς ανθεκτικών στη μονίλια αποτελεί θεμελιώδη λύση στο πρόβλημα. Η σύγχρονη αναπαραγωγή προσφέρει πολλές αξιόπιστες ποικιλίες για διάφορες κλιματικές ζώνες.
Η τακτική τροφοδότηση με λιπάσματα καλίου και φωσφόρου αυξάνει την ανοσία του δέντρου στις μυκητολογικές ασθένειες. Η ισορροπημένη διατροφή ενισχύει τα κυτταρικά τοιχώματα των καρπών και των φύλλων.
Η τήρηση αυτών των γεωπονικών πρακτικών θα διατηρήσει την απόδοση και την υγεία του κήπου για πολλά χρόνια. Μια συστηματική προσέγγιση της πρόληψης είναι το κλειδί για την απόκτηση ποιοτικών και υγιών φρούτων.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί ασπρίζουν τα δέντρα το φθινόπωρο: το κύριο λάθος των κηπουρών, που καταστρέφει το φλοιό
- Τι να κάνετε με τα πεσμένα φύλλα: 5 φιλικοί προς το περιβάλλον τρόποι αντί για φωτιά
